Czy sąd może rozpatrywać pozew wzajemny o unieważnienie znaku towarowego w przypadku cofnięcia pozwu głównego o naruszenie?
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał orzeczenie w sprawie KP przeciwko TV, Gemeinde Bodman-Ludwigshafen (C-256/21) dotyczącej możliwości unieważnienia znak towarowego w drodze roszczenia wzajemnego, w przypadku wycofania powództwa głównego o naruszenie. TSUE orzekł, że sądy właściwe w sprawach unijnych znaków towarowych są nadal uprawnione do rozpatrywania roszczeń wzajemnych z tytułu unieważnienia znaku towarowego, nawet jeśli główne powództwo o naruszenie zostało cofnięte.
(wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 13 października 2022 r. w sprawie C‑256/21)
Stan faktyczny sprawy
KP to właściciel unijnego znaku towarowego Apfelzügle dla usług z klas 35, 41 i 43. Słowo „apfelzügle” oznacza w języku niemieckim specjalny pojazd do zbierania jabłek, składający się z kilku przyczep ciągniętych przez traktor.
TV, prowadzący gospodarstwo sadownicze, oraz gmina Bodman-Ludwigshafen opublikowały materiały promocyjne dotyczące aktywności obejmującej zbiór i degustację jabłek w ramach przejażdżki na Apfelzügle.
KP wniosła przeciwko nim powództwo o naruszenie znaku przed sądem w Monachium. Pozwane strony zareagowały wniesieniem roszczenia wzajemnego o unieważnienie spornego znaku. Na rozprawie przed sądem krajowym w Monachium KP cofnęła powództwo o naruszenie znaku towarowego, ale pozwani podtrzymali roszczenia wzajemne o unieważnienie tego znaku.
Sąd w Monachium uznał roszczenia wzajemne za dopuszczalne i unieważnił znak dla usług z klasy 41, oddalając roszczenia dla kas 35 i 43. Orzeczenie to zostało następnie zaskarżone przez gminę Bodman-Ludwigshafen do wyższego sądu krajowego w Monachium w celu uzyskania unieważnienia spornego znaku towarowego w odniesieniu do usług w pozostałych klasach.
Pytanie prejudycjalne
Wyższy sąd krajowy w Monachium zwrócił się do TSUE z pytaniem prejudycialnym, czy rozporządzenie 2017/1001, w szczególności art. 124 lit. a) i d) oraz art. 128, zapewnia sądom orzekającym w sprawach unijnych znaków towarowych właściwość do rozpoznania roszczenia wzajemnego o unieważnienie, pomimo wycofania głównego powództwa o naruszenie.
Sąd odsyłający zauważył w szczególności, że rejestracja unijnego znaku towarowego stanowi akt organu Unii Europejskiej i że sądy krajowe nie są właściwe do stwierdzenia nieważności takich aktów, z wyjątkiem wyraźnie przewidzianym, takim jak wniesienie powództwa wzajemnego.
Rozstrzygnięcie TSUE
Odpowiadając na pytanie prejudycjalne TSUE stwierdził, że po pierwsze roszczenie wzajemne staje się niezależne od żądania głównego i istnieje nadal w przypadku cofnięcia powództwa głównego. Jest odrębnym żądaniem, choć zostało podniesione w postępowaniu zainicjowanym innym środkiem prawnym. Odróżnia się je zatem od zwykłego środka obrony. Po drugie TSUE zauważył, że zarówno EUIPO, jak i sądy orzekające w sprawach unijnych znaków towarowych są właściwe do kontroli ważności unijnych znaków towarowych. Gdyby właściciel unijnego znaku towarowego mógł pozbawić sąd właściwy do orzekania w sprawach unijnych oznaczeń możliwości orzekania w sprawie roszczenia wzajemnego o unieważnienie wyłącznie poprzez wycofanie powództwa o naruszenie, zakres jurysdykcji przyznanej sądom zostałby w rzeczywistości pominięty. Po trzecie, sąd w sprawach unijnych znaków towarowych musi mieć możliwość orzekania w przedmiocie roszczenia wzajemnego o unieważnienie znaku, wysuniętego przez pozwanego w postępowaniu o stwierdzenie naruszenia, mimo cofnięcia powództwa głównego. Jest to konieczne aby osiągnąć cel, jakim jest uniknięcie zbędnych postępowań, które wiążą się z ryzykiem wydania sprzecznych orzeczeń. Rozwiązanie alternatywne, czyli zmuszenie strony do wszczęcia postępowania przed EUIPO w przypadku cofnięcia powództwa byłoby według TSUE sprzeczne z zasadą ekonomii procesowej.
Komentarz
TSUE udzielając pozytywnej odpowiedzi na pytanie sądu odsyłającego podkreślił znaczenie utrzymania przez sądy krajowe jurysdykcji w zakresie rozpatrywania roszczenia wzajemnego niezależnie od powództwa głównego. TSUE potwierdził, że samo cofnięcie pozwu o naruszenie znaku nie uchroni jego właściciela przed rozpatrywaniem roszczenia wzajemnego o unieważnienie jego znaku towarowego. Dla wielu właścicieli praw taka zasada procesowa może mieć istotny wpływ wybór strategii procesowej w zakresie zwalczania naruszeń.
Zobacz też:
Wyrok czeskiego sądu w sprawie dzieła wygenerowanego przez sztuczną inteligencję
Sztuczna inteligencja coraz lepiej radzi sobie w sektorze muzyki, literatury, a także de facto w większości dziedzin wymagających do tej pory zastrzeżonego do tej pory wyłącznie dla człowieka twórczego podejścia do dowolnego zadania, czy zagadnienia. Kwestią czasu...
Unieważnienie praw do znaku towarowego ze względu na renomę znaku wcześniejszego
Flegamina, występująca w postaci syropu jak i tabletek, jest powszechnie znanym w Polsce lekiem, przeznaczonym do zwalczania infekcji górnych dróg oddechowych. Reklamy tego wyrobu farmaceutycznego od wielu lat są w prasie czy telewizji. Zaskoczenia nie powinna zatem...
Długo wyczekiwany AI Act przyjęty przez Parlament Europejski
Uchwalenie AI ACT 13 marca 2024 r. Parlament Europejski przyjął Akt w sprawie sztucznej inteligencji (tzw. AI Act), stanowiący od dłuższego czasu istotny obiekt uwagi wielu firm technologicznych. Za przyjęciem AI Act zagłosowała znaczna większość...