Wakacyjne spory o nazwę lotniska
Letnie miesiące to czas wakacyjnych podróży, podczas których niejednokrotnie korzystamy z transportu lotniczego. Nic dziwnego, że kraje i regiony, a także poszczególne lotniska walczą o przyciągnięcie jak największej liczby podróżnych, wykorzystując chwytliwe hasła i logotypy. Na tym tle doszło do sporu pomiędzy dwoma lotniskami z sąsiadujących ze sobą i bardzo atrakcyjnych turystycznie regionów – włoskiej Ligurii i francuskiego Lazurowego Wybrzeża.
Wyroki Sądu (drugiej izby) z 9 czerwca 2021 r. w sprawach T-396/20 i T-398/20
Lazurowe Wybrzeże przyciąga turystów chcących zobaczyć malowniczą Niceę, kasyno w Monako czy nadmorskie kurorty takie jak Cannes czy Saint-Tropez. W pobliskiej Ligurii do najpopularniejszych atrakcji należą historyczne centrum Genui i kolorowe miasteczka Cinque Terre wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO czy San Remo znane z Festiwalu Piosenki Włoskiej.
Włoskie lotnisko w Villanova d’Albenga, używające nazwy Riviera Airport, nie jest nawet głównym portem lotniczym swojego regionu i przyjmuje znacznie mniej podróżnych niż lotnisko w Nicei, jednak, jak widać, jego ambicje sięgają daleko, gdyż postanowiło powalczyć z większym konkurentem o wyłączność używania nazwy.
Francuska spółka Aéroports de la Côte d’Azur, będąca operatorem lotniska w Nicei, zarejestrowała w 2017 roku dwa unijne słowno-graficzne znaki towarowe – RIVIERA AIRPORT i RIVIERA AIRPORTS, przedstawione poniżej:
Już na etapie rejestracji znaków włoska spółka Aeroporto di Villanova d’Albenga SpA (Riviera Airport), będąca operatorem konkurencyjnego portu lotniczego, złożyła sprzeciwy, które zostały oddalone przez EUIPO. Nie poddała się jednak po pierwszych porażkach i już po rejestracji złożyła w stosunku do obu znaków wnioski o ich unieważnienie, argumentując, że zostały one zgłoszone w złej wierze.
Również i tym razem EUIPO nie dało się przekonać Włochom i wskazało, że nie przedstawili oni żadnych przekonujących dowodów potwierdzających wcześniejsze użycie oznaczeń słownych „RIVIERA AIRPORT” lub „RIVIERA AIRPORTS” bądź podobnych oznaczeń w stosunku do jakichkolwiek towarów lub usług, a nazwa Riviera Airport zaczęła być używana przez spółkę już po tym jak dowiedziała się ona o zgłoszeniu kwestionowanych znaków do rejestracji przez konkurencję.
Sąd rozpatrując odwołania od powyższych decyzji EUIPO podkreślił, że ze złą wiarą zgłaszającego znak towarowy mamy do czynienia w przypadku, gdy wniosek o rejestrację znaku został złożony nie w celu uczciwego uczestnictwa w konkurencji, ale z zamiarem podważenia, w sposób niezgodny z uczciwymi praktykami, interesów osób trzecich lub z zamiarem uzyskania prawa do celów innych niż te, które wchodzą w zakres funkcji znaku towarowego.
Podobnie jak wcześniej EUIPO, również Sąd nie dopatrzył się złej wiary po stronie spółki zgłaszającej oba znaki. Nie stwierdził też naruszeń prawa przy wydawaniu podważanych decyzji i oddalił oba odwołania.
Dobry znak towarowy to duża część sukcesu na rynku, dlatego przedsiębiorcy niejednokrotnie wdają się w spory o prawa do atrakcyjnych logotypów. Warto jednak pamiętać, że aby odnieść sukces przed sądem należy mieć bardzo solidne argumenty i odpowiednie dowody na poparcie swoich racji.

Zobacz też:
Nowy etap ochrony wzorów przemysłowych w UE
Nowy etap ochrony wzorów przemysłowych w UE 23 października 2024 r. Parlament Europejski oraz Rada przyjęły Rozporządzenie 2024/2822 w sprawie zmiany Rozporządzenia 6/2002, które wprowadza szereg zmian w systemie unijnej ochrony wzorów przemysłowych. 18...
TSUE o znaku towarowym mogącym wprowadzić w błąd opinie publiczną co do pochodzenia geograficznego (T‑442/23)
Zgodnie z art. 1291 ust. 1 pkt 12 Prawa własności przemysłowej oraz art. 7 ust. 1 pkt g) Rozporządzenia 2017/1001, zdolności rejestrowej nie posiadają tzw. znaki mylące, czyli takie, które mogą wprowadzać odbiorców w błąd co do charakteru, jakości lub...
Uwagi TSUE dotyczące rzeczywistego używania – wyrok w sprawie Dialoga (T-1075/23)
System ochrony znaków towarowych zakłada, że ochronie podlegają wyłącznie te znaki, które są rzeczywiście używane. W przypadku, gdy znak towarowy nie był używany przez okres 5 lat od daty rejestracji, każdy zainteresowany ma prawo wystąpić z wnioskiem o...