Blue Monday dla producenta wyrobów metalowych
Wyrokiem z dn. 5 października 2022 roku (sygn. T-168/21) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wypowiedział się na temat charakteru odróżniającego znaku towarowego przedstawiającego indywidualny kolor niebieski (jasnoniebieski: RAL 5012).
Rejestracja pojedynczego koloru od lat napotyka trudności, aby (jak podkreślają urzędy rejestrowe) nie prowadzić do ich monopolizacji. Choć w praktyce rynkowej kolory coraz częściej pełnią funkcje nie tylko estetyczną, a skutecznie kojarzą się z konkretnym przedsiębiorcą, np. zielone czy czerwone stacje benzynowe, fioletowa czekolada, granatowe kremy, urzędy rejestracyjne konsekwentnie odmawiają ochrony. Niemniej jednak przedsiębiorcy nadal podejmują próby rejestracji, uważając, że użycie przez nich konkretnego koloru w formie oznaczenia pochodzenia jest unikalne.
Wnioskodawca Magnetec GmbH z siedzibą w Niemczech zgłosił do rejestracji wyżej wskazany znak towarowy (EUTM 018022608) będący indywidualnym kolorem dla produktów w klasie 6, 9 i 17, obejmujących między innymi stopy metali, rdzenie magnetyczne oraz osłony izolacyjne. Indywidualny kolor to znak będący pojedynczym kolorem, który należy odróżnić od kombinacji kolorów – znaku składającego się z wielu różnych barw stanowiących jedną całość.
Decyzją z dn. 26 listopada 2019 roku ekspert odrzucił zgłoszenie ze względu na brak charakteru odróżniającego znaku. Decyzją z dn. 18 stycznia 2021 roku (sygn. R 217/2020‑4) Izba Odwoławcza oddaliła wniesione odwołanie. Od tej decyzji złożono skargę do Sądu.
Omawianym wyrokiem Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Izby Odwoławczej. Sąd uznał, że Izba Odwoławcza niewystarczająco określiła krąg odbiorców części towarów ze znakiem będącym przedmiotem zgłoszenia. Charakter odróżniający znaku towarowego ocenia się bowiem w odniesieniu do towarów lub usług, dla których wniesiono o rejestrację, a po drugie, w odniesieniu do sposobu postrzegania znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców.
Rozpoznając odwołanie, Izba stwierdziła, że kręgiem co do części towarów są profesjonaliści o wysokim stopniu uwagi i wiedzy technicznej w dziedzinie elektrotechniki. Niemniej jednak część towarów jest adresowana do konsumentów końcowych. Zdaniem Sądu nie zdefiniowała tego kręgu odbiorców w sposób należycie precyzyjny, co uniemożliwiło prawidłową ocenę charakteru odróżniającego znaku, a w konsekwencji rodziło konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu Sąd przypomniał swoje ugruntowane orzecznictwo, z którego wynika m.in., że kolory „mogą być uznawane za samoistnie odróżniające jedynie w wyjątkowych okolicznościach, ponieważ łączą się z wyglądem danych towarów i nie są co do zasady używane jako środek pochodzenia handlowego [tłumaczenie własne]”. Co więcej, szanse na rejestracje występują w sprawach, gdzie zgłaszający jest w stanie wykazać tzw. wtórną zdolność odróżniającą znaku uzyskaną w wyniku jego intensywnego używania.
Trudno przewidzieć, czy ww. znak zostanie uznany za spełniający powyższe kryterium. Coraz rzadziej udaje się uzyskać taką ochronę, choć praktyka rynkowa pokazuje, że pojedyncze kolory często stanowią wskazówkę co do pochodzenia towaru. Tylko część z nich uzyskała rejestracje, jak np. kultowy fiolet dla czekolady czy magenta dla usług telekomunikacyjnych. Kilka znaków będących pojedynczym kolorem prezentujemy w tabeli poniżej.
Zgłaszającym nie udało się zaś uzyskać ochrony m.in. na kolory przedstawione poniżej:
Zobacz też:
Wyrok ws. podobieństwa znaków towarowych
W wyroku z 27 listopada 2024 r. w sprawie T‑509/23, Sąd badał podobieństwo pomiędzy graficznym znakiem towarowym przedstawiającym dużą literę „V”, a graficznym znakiem towarowym Giorgio Armani przedstawiającym stylizowanego orła z rozłożonymi skrzydłami. 29 grudnia...
Wyrok TSUE dotyczący opłaty reprograficznej
Opłata reprograficzna stanowi opłatę nałożoną na podmioty zapewniające dostęp do urządzeń, które umożliwiają zwielokrotnianie utworów w ramach dozwolonego prywatnego użytku, jako wynagrodzenie za korzystanie z utworów. Takimi urządzeniami są przede wszystkim...
Wyrok ws. unieważnienia trójwymiarowego znaku towarowego
W wyroku z 13 listopada 2024 r. w sprawie T-524/23, Sąd rozpatrywał sprawę dotyczącą unieważnienia trójwymiarowego znaku towarowego przedstawiającego inhalator. Znak towarowy został zgłoszony 16 lipca 1999 r. przez niemiecką spółkę Boehringer Ingelheim Pharma GmbH...