Wyrok Sądu w sprawie wzoru wspólnotowego zestawu skarpet i jego opakowania
Sąd oddalił skargę na decyzję Izby Odwoławczej EUIPO z 20 maja 2022 r. EUIPO wniesioną przez Cypriana Iwucia w sprawie o unieważnienie wzoru wspólnotowego spółki Xangzhou XiangHui z siedzibą w Chinach. Wzór był kwestionowany przede wszystkim ze względu na brak nowości na podstawie art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2022 w związku z art. 5 tego rozporządzenia. Skarżący nie powołał się jednak na brak indywidualnego charakteru spornego wzoru, przez co ostatecznie wyrok okazał się być dla niego niekorzystny.
(Wyrok Sądu z 6 września 2023 r., T-492/22)
15 grudnia 2020 r. spółka IWUC, która była poprzednikiem prawnym Skarżącego złożyła wniosek o unieważnienie prawa do wzoru (RCD 008043228) dotyczący zestawu skarpet i pudełka do pakowania.
Wniosek został złożony w szczególności w oparciu o wcześniejszy wzór wspólnotowy RCD 004506947) należący do Skarżącego.
Skarżący przedstawił też zrzuty ekranu z kont w mediach społecznościowych, a także udostępnił hiperłącze do platformy Amazon, z którego wynikało, że sprzedawane przez niego podobne produkty były tam dostępne od 2016 r.
Mimo powyższego, Wydział Unieważnień oddalił wniosek o unieważnienie. Skarżący wniósł odwołanie do Izby Odwoławczej EUIPO, która decyzją z maja 2022 r. oddaliła odwołanie uznając, że jest bezzasadne.
Stwierdziła przede wszystkim, że wzór Skarżącego nie jest identyczny z wzorem drugiej strony postępowania, a cechy, które odróżniają oba produkty należy traktować jako istotne.
Skarżący wniósł odwołanie do Sądu i żądał stwierdzenia nieważności decyzji i unieważnienia prawa do wzoru RCD 008043228 lub – alternatywnie – ograniczenia jego rejestracji do kartonowego pudełka.
Zarzucił on Izbie naruszenie art. 5 rozporządzenia i stwierdził, że nie rozpatrzyła wniosku w oparciu o wszystkie przedstawione dowody i błędnie uznała, że wzór chińskiej spółki można uznać za nowy. Według Skarżącego wynikało to z tego, że Izba nie wzięła pod uwagę dowodów internetowych, a kwestię nowości wzoru zbadano tylko na podstawie certyfikatu rejestracji wzoru Skarżącego, przy czym certyfikat przedstawiał tylko jeden z wariantów skarpet we wzory przedstawiające pizzę.
TSUE oddalił ten zarzut, m.in. ponieważ:
- zestawy różniły się wzorami i kolorami oraz rozmieszczeniem skarpet
- pudełka różniły się od siebie kształtem – pudełko skarżącego ma kształt kwadratu z dwoma ściętymi bokami, a pudełko drugiej strony kształt ośmiokąta
- pudełka zawierały słowa ,,pizza” i ,,sock box”, ale znajdowały się one w innych miejscach
- na pudełkach znajdowały się różne obrazki
- a jednocześnie, powyższe różnice za istotne i dostrzegalne.
Przyczyną, dla której Izba nie wzięła pod uwagę dowodów innych niż wzór (RCD 004506947) było to, że Skarżący nie twierdził, że te dowody wskazywały wzory wcześniejsze od tych, które znajdowały się w kwestionowanym wzorze. Nie sprecyzował też różnic między wzorami uwzględnionymi przez Izbę a tymi, które zostały pominięte. W związku z tym Sąd uznał, że argumenty Skarżącego są zbyt ogólne i nie są w stanie podważyć ustaleń Izby.
Skarżący twierdził też, że ułożenie skarpet w kształt pizzy i umieszczenie ich w pudełku stanowi dowód skopiowania jego pomysłu. Ewentualne różnice między poszczególnymi wzorami czy kolorami na skarpetkach nie mają szczególnego znaczenia, ponieważ samo ,,pizza skarpetkowa” niesie podobny przekaz i konsumenci nie są w stanie odróżnić produktów. Sąd podkreślił jednak, że za pomocą powyższych argumentów Skarżący podważał indywidualny charakter wzoru RCD 008043228 w rozumieniu art. 6 rozporządzenia nr 6/2002, a nie jego nowość, na której brak wskazywał we wniosku o unieważnienie. Skarżący nigdy nie powołał się na tę podstawę unieważnienia, zatem zarzut Skarżącego był bezzasadny.
W kwestii drugiego żądania tj. ograniczenia rejestracji wzoru do kartonowego pudełka Sąd uznał, że warunki nie zostały spełnione, ponieważ oddalono żądanie dotyczącego unieważnienie prawa do wzoru RCD 008043228, a spółka, do której należy prawo do tego wzoru nie zrzekła się jego rejestracji. Żądanie oddalono jako bezzasadne, jak i całą skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej z 20 maja 2022 r.
Podsumowanie
Omawiany wyrok jest spójny z orzecznictwem dotyczącym przesłanek unieważnienia wzorów wspólnotowych. W sprawach tego typu konieczne jest precyzyjne przedstawienie dowodów opatrzonych w daty, a także powołanie adekwatnych podstaw unieważnienia. Brak nowości można zakwestionować jedynie na podstawie wcześniejszych wzorów identycznych. W zasadzie wszelkie różnice pomiędzy wzorami będą podważały zarzut braku nowości wzoru.
Zobacz też:
Wyrok ws. podobieństwa znaków towarowych
W wyroku z 27 listopada 2024 r. w sprawie T‑509/23, Sąd badał podobieństwo pomiędzy graficznym znakiem towarowym przedstawiającym dużą literę „V”, a graficznym znakiem towarowym Giorgio Armani przedstawiającym stylizowanego orła z rozłożonymi skrzydłami. 29 grudnia...
Wyrok TSUE dotyczący opłaty reprograficznej
Opłata reprograficzna stanowi opłatę nałożoną na podmioty zapewniające dostęp do urządzeń, które umożliwiają zwielokrotnianie utworów w ramach dozwolonego prywatnego użytku, jako wynagrodzenie za korzystanie z utworów. Takimi urządzeniami są przede wszystkim...
Wyrok ws. unieważnienia trójwymiarowego znaku towarowego
W wyroku z 13 listopada 2024 r. w sprawie T-524/23, Sąd rozpatrywał sprawę dotyczącą unieważnienia trójwymiarowego znaku towarowego przedstawiającego inhalator. Znak towarowy został zgłoszony 16 lipca 1999 r. przez niemiecką spółkę Boehringer Ingelheim Pharma GmbH...