Doręczenia postanowień o zabezpieczeniu roszczeń
Postępowanie o zabezpieczenie roszczeń jest niezwykle ważnym narzędziem ochrony praw własności intelektualnej mającym na celu przede wszystkim natychmiastowe przerwanie bezprawnej działalności osoby trzeciej oraz zajęcie towarów naruszających. Przepisy polskiego prawa nie zawierają regulacji szczególnej dotyczącej praw własności intelektualnej, zastosowanie znajdują zatem przepisy Kodeksu postępowania cywilnego (art. 730 kpc i nast.) .
Regulację prawną można uznać za adekwatną i wystarczającą. W praktyce jednak sprawy o zabezpieczenie napotykają trudności. Problemy takie, w jednej z prowadzonych przez nas spraw, dotyczyły doręczenia postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia roszczeń z tytułu naruszenia patentu.
Zgodnie z art. 740 kpc, postanowienie o zabezpieczeniu roszczeń, które ma być wykonane przez komornika (dotyczy to przede wszystkim zajęcia towarów) doręcza się wyłącznie wierzycielowi. Doręczenie takiego postanowienia dłużnikowi mogłoby powodować trudności w jego wykonaniu, gdyż dłużnik mógłby towary np. ukryć. Jest to regulacja szczególna wobec zasad ogólnych. Ponadto, sąd nadaje postanowieniu klauzulę wykonalności z urzędu. Oznacza to, że sąd po wydaniu postanowienia powinien – bez dodatkowego wniosku wierzyciela – doręczyć wierzycielowi tytuł wykonawczy, czyli postanowienie z klauzulą (którego oryginał zostanie następnie przekazany komornikowi przez wierzyciela) oraz dwa odpisy postanowienia z uzasadnieniem – jeden dla wierzyciela a drugi dla dłużnika. Wątpliwości w tym zakresie rozwiewa art. 192 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2316). Następnie komornik dokona egzekucji na podstawie tytuły wykonawczego (postanowienia z klauzulą), a jeden egzemplarza postanowienia (bez klauzuli) doręczy dłużnikowi, dokonując zajęcia towarów.
W omawianej sprawie sąd nadesłał wierzycielowi tylko jeden odpis postanowienia o zabezpieczeniu roszczeń. Wierzyciel musiał złożyć wniosek o odpis postanowienia z klauzulą wykonalności i dodatkowy odpis postanowienia dla dłużnika. Ponadto, jako że z art. 740 kpc nie wynika precyzyjnie, że komornik doręcza dłużnikowi postanowienie a nie postanowienie z klauzulą wykonalności, komornik stał na stanowisku, że konieczny jest odpis postanowienia z klauzulą również dla dłużnika. Okoliczności te sprawiły, że zajęcia towarów nie można było wykonać należycie szybko i wierzyciel był zmuszony wykonać szereg czynności, które nie były od niego wymagane ze względu na obowiązek działania sądu z urzędu.
Praktyczny wniosek jest taki, że warto we wniosku o zabezpieczenie przytoczyć brzmienie przepisów, aby sąd je właściwie zastosował i nie spowodował niezależnych od wierzyciela trudności w wyegzekwowaniu postanowienia o zabezpieczeniu roszczeń i opóźnienia w sprawie.

Zobacz też:
Kiedy można mówić o złej wierze – casus z rynku drobiu w Polsce
6 września 2023 r. Sąd UE wydał wyrok w sprawie T-312/22 dot. znaku towarowego RED BRAND CHICKEN (EUTM 13 068 861), w którym stwierdził nieważność decyzji EUIPO, że niżej przedstawiony znak towarowy EUTM 13 068 861 został zarejestrowany w złej wierze. Spór...
Polska polityka dotycząca AI
W Polsce nie zostały ustanowione akty prawne regulujące działanie sztucznej inteligencji, z uwagi na to, że - tak jak wiele innych państw Unii Europejskiej - Polska czeka na przyjęcie regulacji unijnych, tj. AI ACT i Dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za sztuczną...
Spory sądowe wokół AI
W poprzednich artykułach zwróciliśmy uwagę na możliwości, jakie niesie ze sobą rozwój sztucznej inteligencji. Akcentowaliśmy, że z rozwojem sztucznej inteligencji wiążą się również różne za grożenia, w szczególności związane z naruszeniem praw autorskich. Mając to na...
Kontakt
Zapraszamy do kontaktu lub wizyty w naszej kancelarii
Warszawa
ul. Sobieszyńska 35,
00-764 Warszawa
tel. +48 664 948 372